رای الیوم: مسئله فلسطین با راهکار نظامی و مالی حل نمی شود

تهران-ایرنا- روزنامه 'رای الیوم' در مطلبی با بیان اینکه آرمان فلسطین ریشه در تاریخ و فرهنگ و تمدن دارد، نوشت، مسئله فلسطین را نمی توان با راهکار امنیتی، مالی و نظامی حل و فصل کرد.

رای الیوم روز شنبه در این مطلب افزود: توطئه های بسیاری علیه حقوق مردم فلسطین از سال 1948 میلادی روی داده که همگی به شکست انجامیده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طرف هایی که چنین توطئه هایی را ترتیب داده و می دهند، قدرتمند و صاحب سلاح های مرگبار هستند اما تاکنون سلاح های آنها نتوانسته بر صاحبان حق (فلسطینی ها) پیروز شود و هرگز هم نخواهد شد.
توطئه چینان گمان می کنند که آرمان فلسطین، یک مسئله کمّی است و می خواهند آن را با راهکارهای امنیتی و نظامی و مالی حل و فصل کنند. اما آرمان فلسطین یک مسئله کیفی است که افراد و رهبران سیاسی قادر به کنترل و حکم راندن بر آن نیستند. این آرمان ریشه در تاریخ، فرهنگ و تمدن و نیز ارتباط تنگاتنگی با زمین و آینده نسل های بعدی دارد. هر راه حلی که هماهنگ و همسو با اصل و اساس این آرمان نباشد، راه حل سازنده ای نیست و محکوم به شکست است.
بارها آمریکا و صهیونیست ها و کشورهای عربی و سازمان ملل تلاش کردند که از دست مسئله آوارگان فلسطین خلاص شوند، اما زمان ثابت کرده که این مسئله راه حلی ندارد مگر اینکه به حقوق صاحبان اصلی آن توجه شود. نمی توان ارتباط تنگانگ مردم فلسطین با خاک شان را از هم گسیخت.
رای الیوم افزود: غرب عنصر شرّی به نام رژیم صهیونیستی را در منطقه کاشته و قطعا نتیجه ای هم جز شرّ برداشت نمی کند.'دونالد ترامپ' رئیس جمهوری آمریکا و حامیانش ملت فلسطین را تروریسم می دانند، پس با چه منطقی خود از اشغالگری که نمونه بارز تروریسم است، حمایت می کنند؟
ترامپ شخصیتی متناقض دارد، مقدمات را درست نمی چیند تا به نتیجه درستی برسد. او هنوز از جزئیات طرح موسوم به معامله قرن چیزی اعلام نکرده اما اطلاعات درز یافته از سوی برخی رهبران عرب حاکی از آن است که وی با حذف مسئله فلسطین می خواهد این کشور ( فلسطین ) در مکانی خارج از آنجا، تشکیل شود. این منطق افراد نادان است که چشم خود را به روی حقیقت بسته اند و نمی توانند به آن اعتراف کنند. اما مردم فلسطین اطمینان دارند که معامله ترامپ هم به سرنوشت پیمان اسلو و طرح تشکیل دو کشور منجر خواهد شد.
پیمان اسلو اولین توافق مستقیم میان سازمان آزادی بخش فلسطین با اسرائیل است. این پیمان در پی انتفاضه اول فلسطین منعقد شد و گزینه مذاکرات را در مقابل مقاومت خلق کرد و زمینه تشکیل دولت خودگردان را فراهم نمود. این پیمان نتیجه ای برای فلسطینیان به همراه نداشته و تنها ثمره آن اعتراف ساف به رژیم اسرائیل و مطرح شدن گزینه مذاکرات در مقابل گزینه مقاومت نداشته است.
در همین راستا، دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا نیز سال گذشته طرحی موسوم به معامله قرن را برای حل اختلافات میان فلسطینان و اسرائیلی ها ارائه داد که مانند همه طرح های پیشین به طور کامل حق و حقوق فلسطینی ها در آن نادیده گرفته شده است.
این طرح شامل انضمام کامل قدس به رژیم صهیونیستی و نابودی کامل حق بازگشت آوارگان فلسطینی و انضمام شهرک های موجود در کرانه باختری به این رژیم می شود. براساس این طرح، بخش های باقی مانده از کرانه باختری برای تشکیل حکومت خودگردان در اختیار فلسطینی ها قرار خواهد گرفت. همچنین حکومت فلسطینی ها بر غزه و بخشی از شمال سینا به رسمیت شناخته می شود.
خاورم**9329*شبس*1488 **

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سياسي معامله قرن فلسطين آمريكا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۴۴۴۴۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونگی شکل‌گیری جنبش دانشجویی همبستگی با فلسطین از ۱۰۰ سال پیش در آمریکا

دانشجویان معترض آمریکایی، از دانشگاه کلمبیا گرفته تا سایر دانشگاه‌های آمریکا، عزم خود را برای دستیابی به خواسته‌های خود مبنی بر توقف همکاری علمی با دانشگاه‌های «اسرائیل» نشان داده‌اند.

نکته قابل توجه این است که جنبش همبستگی با فلسطین و فلسطینی‌ها در دانشگاه‌های آمریکا ریشه تاریخی طولانی دارد و به قبل از اشغال فلسطین و اعلامیه تشکیل کشور «اسرائیل» در سال ۱۹۴۸ توسط جنبش صهیونیسم بازمی گردد.

وعده بالفور
در سال ۱۹۱۷، پس از آنکه «آرتور بالفور»، وزیر امور خارجه وقت انگلیس، وعده خود را به یهودیان مبنی بر ایجاد وطنی قومی برای آنها در فلسطین اعلام کرد، اعتراضات گسترده‌ای در دانشگاه‌های آمریکا علیه آنچه امروز به عنوان "اعلامیه بالفور" معروف است، انجام شد.
دانشجویان عرب و آمریکایی در آن زمان در دانشگاه‌ها تظاهرات و یک «سازمان فلسطینی ضد صهیونیسم» را تأسیس کردند که بعد‌ها نام آن به «اتحادیه ملی فلسطین» و سپس «اتحادیه ملی عرب» تغییر یافت.

اما این پایان کار نبود، بلکه به موازات تأسیس سازمان فلسطینی ضد صهیونیسم، جنبش دیگری نیز در حمایت از فلسطین در سال ۱۹۲۱، یعنی بیش از ۱۰۰ سال پیش، در دانشگاه‌های آمریکا تشکیل شد.

دانشجویان عضو این جنبش در آن زمان در اعتراض به حمایت آمریکا از گروه‌ها و باند‌های جنایتکار صهیونیستی در فلسطین مقابل ساختمان کنگره آمریکا تجمع کرده و دست به تظاهرات زدند.

پیش از نکبت ۱۹۴۸
در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، آواره کردن فلسطینی‌ها و به دنبال آن مهاجرت شماری از آنها از فلسطین به ایالات متحده افزایش یافت. این موضوع باعث شد، دانشگاه‌های آمریکا گروه زیادی از دانشجویان عرب از جمله فلسطینی را برای ادامه تحصیل جذب کنند.

این دانشجویان عرب و فلسطینی نقش بسیار مهمی در آگاه سازی و بیداری دانشجویان آمریکایی نسبت به خطر استعمار انگلیس و تلاش این کشور برای تأسیس کشوری یهودی – صهیونیستی برای یهودیان و آواره کردن فلسطینی‌ها، یعنی صاحبان اصلی این سرزمین ایفا کردند.

پس از شکست سال ۱۹۶۷ فلسطینی‌ها از «اسرائیل»، دانشجویان فلسطینی دانشگاه‌های آمریکا نقش برجسته‌ای در شکل گیری اعتراضات تاریخی علیه جنگ ویتنام در دهه ۱۹۶۰ داشتند.

«نورا باروز فریدمن» نویسنده آمریکایی در یکی از تألیفات خویش با عنوان «در قدرت ما: دانشجویان آمریکایی برای عدالت در فلسطین سازمان می‌یابند» می‌نویسد که در دهه ۱۹۶۰ جنبش فلسطینی گسترده‌ای در میان دانشجویان وجود داشت. آنها به همین منظور گروهی تحت عنوان "آزادسازی فلسطین" را تشکیل دادند.

پس از شکست اعراب از «اسرائیل» در سال ۱۹۶۷ و آغاز دور جدیدی از بیرون راندن و آوارگی فلسطینی‌ها، گروه‌های جدیدی از آوارگان وارد ایالات متحده شدند و حضور فلسطینی‌ها به ویژه در دانشگاه‌های آمریکا افزایش یافت.

گسترش و توسعه جنبش‌های دانشجویی
با شروع دهه ۱۹۷۰، حضور فلسطینی‌ها در ایالات متحده به شکل چشمگیری توسعه و گسترش یافت و بالطبع یکی از نمود‌های این حضور دانشگاه‌ها بود.
در مدت کوتاهی، چندین گروه دانشجویی با هدف اساسی فعالیت برای فلسطین تشکیل شد که از جمله آنها می‌توان به «سازمان دانشجویان عرب»، «اتحادیه عمومی دانشجویان فلسطینی» و «انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه‌های عربی-آمریکایی» اشاره کرد که تشکل دانشجویی اخیر توسط «ادوارد سعید»، اندیشمند فقید فلسطینی-آمریکایی تأسیس شد. 

جنبش دانشجویی آمریکا به فعالیت خود ادامه داد و با هر رویداد مهمی که رخ می‌داد، مانند جنگ اکتبر ۱۹۷۳، حمله به بیروت در سال ۱۹۸۲ و انتفاضه اول فلسطینی‌ها در سال ۱۹۸۷ بر دامنه و گسترده فعالیت‌های خود می‌افزود. 

این جنبش در دور جدید فعالیت‌هایش تنها به حمایت از فلسطین و فلسطینی‌ها اکتفا نکرد، بلکه همبستگی خود را با آفریقای جنوبی در مبارزه‌اش علیه آپارتاید نیز اعلام کرد که در دهه ۱۹۸۰ اعلام موجودیت کرده بود.

"اسلو" و بازنگری در ساختار جنبش‌های دانشجویی
توافقنامه صلح بین سازمان آزادیبخش فلسطین و رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۹۳ که به توافقنامه «اسلو» معروف شد، ضربه‌ای به جنبش‌های دانشجویی حامی فلسطین در دانشگاه‌های آمریکا بود. پس از امضای این توافقنامه فشار‌ها و اعمال محدودیت‌ها برای همبستگی با فلسطین و حمایت از فلسطینی‌ها توسط دولت‌های آمریکا آغاز شد و هم زمان با تشدید این فشار‌ها و محدودیت‌ها اصطلاح مبالغه‌آمیز "یهودستیزی" ابداع شد تا اتهام آن به هر جنبشی وارد شود که رژیم صهیونیستی و اشغالگری‌ش در فلسطین را رد می‌کرد.

همراستا با تشدید فشار‌ها و سرکوب‌ها، دانشجویان فلسطینی‌الاصل ایالات متحده و دانشجویان آمریکایی حامی قضیه فلسطینی نیز اقدام به بازنگری در تشکل‌های خود و تغییر شکل و ماهیت جنبش‌های دانشجویی در دانشگاه‌های کردند.

در این راستا، طی سال‌های گذشته جنبش «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» تشکیل شد. این جنبش اغلب هماهنگی‌ها و سازماندهی‌ها برای برگزاری تظاهرات و تجمعات دانشجویی اعتراض‌آمیز به ویژه پس از تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه از ۷ اکتبر گذشته را آغاز کرد، اعتراضاتی که همچنان ادامه دارد و هر روز بر گستره آن افزوده می‌شود.

شیطنت‌های گسترده و اتهامات بی‌سابقه
دانشجویان حامی فلسطینی‌ها با اتهامات شیطنت‌های گسترده و اتهامات بی‌سابقه‌ای در اعتراضات اخیر مواجه هستند، از جمله این اتهامات، متهم کردن آنها به «یهود ستیزی» و دشمنی و خصومت‌ورزی با یهودیان آمریکایی است.

«الن گرانبرگ»، رئیس دانشگاه جورج واشنگتن، از جمله افرادی بود که با وارد کردن چنین اتهاماتی به دانشجویان معترض این دانشگاه تلاش کرد، آنها را از ادامه اعتراضات و همکاری با دیگر دانشجویان معترض بازدارد.

گرانبرگ می‌گوید، دانشجویانی که شعار‌هایی مانند «توقف نسل‌کشی فلسطینی‌ها توسط صهیونیست‌ها»، «افتخار از آن شهدای ماست» و «آزادسازی فلسطین از رودخانه تا دریا» را سر می‌دهند، «یهودستیز» هستند و او حضور چنین دانشجویانی را در دانشگاه جورج واشنگتن قاطعانه رد می‌کند.
اما با همه این اتهامات و اعمال فشار‌ها و تشدید سرکوبگری‌ها دانشجویان آمریکایی همچنان بر ادامه اعتراضات خود تا دست یافتن به خواسته‌هایشان تأکید دارند

منبع: فارس

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی